نقش عوامل خطر روانشناختی، سن و جنسیت در بروز فیبریلاسیون دهلیزی پس از جراحی بای پس عروق کرونر

چکیده زمینه و هدف: فیبریلاسیون دهلیزی شایع ترین آریتمی پس از جراحی بای پس عروق کرونر است که با برخی عوارض ناخوشایند همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عوامل خطر روانشناختی، سن و جنسیت در بروز فیبریلاسیون دهلیزی پس از جراحی بای پس عروق کرونر بود. روش بررسی: در یک زمینه یابی مقطعی واپس نگر، 317 نفر از افرادی که در مرکز قلب تهران و نیز مرکز جراحی قلب بیمارستان بوعلی تهران تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر قرار گرفتند، به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از میان این نمونه ها پس از جراحی بای پس عروق کرونر، تعداد 89 نفر (1/28 درصد) دارای فیبریلاسیون دهلیزی و 228 نفر (9/71 درصد) فاقد فیبریلاسیون دهلیزی بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ی اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس های افسردگی، اضطراب و استرس (dass-42) جمع آوری و به کمک کای دو، آزمون تی مستقل و رگرسیون لوجستیک دو مقوله ای به روش ورود همگام باشد، تحلیل گردید. یافته ها: افسردگی (57/4=or)، استرس (49/4=or)، اضطراب (61/3=or)، سن (77/4=or) و جنسیت (38/2=or) قادر بودند به طور معناداری افراد دارای فیبریلاسیون دهلیزی را از افراد فاقد فیبریلاسیون دهلیزی پس از جراحی بای پس عروق کرونر تفکیک نمایند (0001/0p<). طبق تببین مدل کامل رگرسیون، 2/97 درصد موارد به درستی طبقه بندی شدند (05/0>p). نتیجه گیری: افسردگی، استرس، اضطراب به عنوان عوامل خطر روانشناختی و سن و جنسیت به عنوان عوامل خطر زمینه ای در کنار هم در بروز فیبریلاسیون دهلیزی پس از جراحی بای پس عروق کرونر سهیم هستند. این یافته ها دارای پیامدهای کاربردی در پیشگیری از فیبریلاسیون دهلیزی پس از جراحی بای پس عروق کرونر و عوارض نامطلوب آن است.